Kabın dörtte birini sirkeyle doldurup içine midye kabuklarını atın. Ne olduğunu izleyin. Kapta gaz baloncuklarının oluştuğunu göreceksiniz. Sanki midyeler yeniden canlanıyormuşcasına, midyelerin kabuklarının üzerinde bir hareket fark edeceksiniz. Gördüğünüz baloncuklar, kabuktaki bazın ve sirkedeki asidin birleşmesi sonucu ortaya çıkan karbondioksit gazıdır.

Midye, tarak ve istiridye gibi canlıların iskeletleri yoktur ve vücutları çok yumuşaktır. Yumuşak vücutlarını koruyacak sert kabukları olmasaydı, yaşam onlar için çok zor olabilirdi. Midyenin bir kitap gibi açılan iki yassı kabuğu vardır. &u kabuklar bir mineral olan kireçten (kalsiyum) oluşur. Midye kabuklarının yapısındaki kirecin varlığı, kimya biliminden yararlanarak anlaşılabilir.

Bazı maddeler asit içerir. Elma, limon, sirke gibi. Bir maddenin asit olup olmadığını tadından anlayabiliriz. Asit özellikteki maddelerin tatları ekşi olur. Ama, bu maddelerle uğraşırken çok dikkatli olmak gerekir. Tuz ruhu gibi bazı asitler öyle güçlüdür ki, deriyi ya da kumaşı eritebilir. Bazı maddeler de baz özelliği taşır. Çamaşır sodası, amonyak, sabun, odun külü, kan gibi. Bazların tadı acıdır. Sabunun tadını düşünün! Asitler ve bazlar bir araya geldiklerinde tuz oluşturur ve karbondioksit gazı çıkarırlar. Kireç de bir bazdır. Üzerine bir miktar asit döküldüğünde karbondioksit gazı açığa çıkar.

Yaptığımız deneyde midyenin kabuklarının da kireçten (kalsiyumdan) oluştuğunu görmüş olduk.